Szkoła Podstawowa nr 378
im. Ignacego Jana Paderewskiego

 

Przedstawiamy relację z wyjazdu drugiej grupy składającej się z nauczycieli języka polskiego, języka angielskiego, techniki, informatyki,  wychowania fizycznego oraz świetlicy na Sycylię do Barcellona Pozzo di Gotto w ramach projektu „Wiedza, kompetencje, umiejętności” we współpracy z EProject Consult.  Wśród nauczycieli była też dyrektor szkoły, p. Anna Perczyńska.

 

Oto kilka informacji opisujących włoski system edukacji:

 

✅ ️telefony komórkowe uczniów podczas zajęć edukacyjnych leżą w pudełku na wydzielonym stoliku,

✅ ️uczniowie mają tylko dwie przerwy w planie zajęć i tylko podczas jednej z nich mogą spożyć posiłek, na pierwszej przerwie mogą tylko napić się wody,

✅ ️zarówno nauczyciele, jak uczniowie, sprawnie wykorzystują podczas zajęć monitory interaktywne,

✅️ w szkole zajęcia trwają, w zależności od poziomu edukacji, do 12.30 lub 13.30; nie organizuje się zajęć pozalekcyjnych - uczniowie wracają do domu,

✅️ nauczyciele mają ogromną autonomię w doborze metod pracy dydaktycznej i wychowawczej, rodzice nie ingerują w to, co dzieje się na terenie szkoły,

✅ ️relacje uczeń - nauczyciel opierają się na wzajemnym szacunku, jednak wyraźnie dało się zauważyć dużą dyscyplinę wśród uczniów oraz poszanowanie autorytetu nauczyciela,

 

Podstawowym założeniem naszego projektu jest realizacja wyznaczonych celów- podniesienie kompetencji zawodowych, językowych, interkulturowych, a także poznanie nowych metod, form i sposobów nauczania. Każdy dzień przynosił wiele refleksji i wniosków, które chętnie wymienialiśmy między sobą. Oto niektóre z naszych spostrzeżeń:

🟥Nauka języka ojczystego w małych grupach to nie tylko czysta przyjemność, ale nade wszystko, efektywna praca i możliwość zaopiekowania się każdym uczniem zgodnie z jego potrzebami i możliwościami, a spotkanie z autorem książki jako wydarzenie szkolne to świetna okazja do niemal osobistego spotkania z literaturą.

🟧Zajęcia języka angielskiego to przede wszystkim doskonalenie umiejętności komunikacyjnych – odgrywanie scenek, ciągłe powtarzanie określonych fraz sytuacyjnych, elastyczność podczas rozmowy do tego nowoczesne podręczniki i mamy przepis na sukces, polegający na swobodzie i lekkości w posługiwaniu się językiem obcym.

 

🟨Informatyka i technika to we włoskiej szkole technologia, która nie może się obyć bez monitora interaktywnego, nowoczesnego sprzętu do robotyki oraz drukarki 3D; uczniowie w skupieniu i w parach (nie siedzieli pojedynczo przy komputerach) projektowali wybrane modele.

 

🟩Od sprawdzenia wiedzy uczniów z zakresu przepisów i zasad gier zespołowych zaczynały się zajęcia wychowania fizycznego; podczas zajęć uczniowie podzieleni byli na kilka grup

zajmujących się różnymi aktywnościami – jedni grali w siatkówkę, inni w piłkę nożną, jeszcze inni ćwiczyli układ taneczny; to, co szczególnie było widoczne, to radość uczniów z uprawiania sportu i traktowanie zajęć edukacyjnych jako formy rekreacji.

 

🟦Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi włączani są w zajęcia edukacyjne w klasie, jednak mają także zajęcia indywidualne z nauczycielem wspierającym, co ciekawe, nauczyciele ci wymieniają się, nie są przypisani do ucznia czy klasy, ale do przedmiotu.

 

🟪Sala do zajęć artystyczno – technicznych z wielkim piecem do wypalania gliny wzbudziła naszą zazdrość; wszędzie widoczne były prace uczniów zbudowane z materiałów recyklingowych, przede wszystkim gry (do wykorzystania) i repliki prostych wynalazków.

 

O swoich spostrzeżeniach i wnioskach opowiada Robert Wiśniewski - nauczyciel wychowania  fizycznego:

 

„Program  wymiany nauczycieli między krajami  stwarza wyjątkową okazję do wzbogacenia zajęć wychowania fizycznego poprzez wprowadzenie nowych metod nauczania, innowacji oraz wartości, które mogą znacząco wpłynąć na rozwój uczniów. W ramach takiej wymiany można zapoznać się z różnorodnymi podejściami do nauczania oraz wzbogacić program o międzynarodowe elementy.

 

Pierwszym elementem, na który zwróciłem uwagę, są zróżnicowane metody nauczania. Wprowadzenie większego nacisku na współpracę i pracę zespołową może znacznie podnieść zaangażowanie uczniów. Chcę, aby moje lekcje były miejscem, gdzie nie tylko doskonali się indywidualne umiejętności, ale również rozwija zdolność pracy w grupie. Zamiast rywalizacji, skupię się na grach, które wymagają wspólnego działania i wzajemnej pomocy, co wzmocni ducha zespołowego w klasie.

 

Chcę również uwzględnić różnorodność kulturową w moich lekcjach, wprowadzając elementy tradycyjnych gier z różnych krajów. Zainspirowały mnie zajęcia prowadzone przez nauczyciela z Włoch. Planuję wprowadzić podobne ćwiczenia, które pozwolą uczniom nie tylko na rozwój fizyczny, ale również na poszerzenie wiedzy o innych kulturach. Tego typu aktywności mogą być fascynujące i uczące szacunku do różnorodności.

 

Kolejnym ważnym aspektem, który zamierzam wprowadzić, jest większy nacisk na współpracę i integrację. Podczas wymiany zauważyłem, jak istotne jest budowanie poczucia odpowiedzialności za grupę. W związku z tym planuję organizować więcej gier zespołowych, w których sukces zależy od współdziałania całej drużyny, a nie tylko od indywidualnych umiejętności. Uważam, że tego typu zajęcia nie tylko rozwijają sprawność fizyczną, ale również uczą uczniów wartości, takich jak solidarność i wzajemne wsparcie.

 

W trakcie wymiany poznałem również nowe techniki motywacyjne, które zamierzam wprowadzić na swoich lekcjach. W niektórych krajach popularne jest stawianie przed uczniami indywidualnych celów dostosowanych do ich możliwości. To świetny sposób, aby każdy uczeń mógł poczuć satysfakcję z osiągniętych postępów, niezależnie od poziomu sprawności. Planuję wprowadzić system, który będzie nagradzał regularność i postępy, a nie tylko wyniki sportowe. Wierzę, że takie podejście zachęci do aktywności tych uczniów, którzy mają trudności z rywalizacją, ale systematycznie się rozwijają.

 

Nowoczesne podejście do zdrowia to kolejny aspekt, który zamierzam wprowadzić. W niektórych krajach kładzie się duży nacisk na holistyczne podejście do zdrowia, które łączy dbałość o ciało i umysł. Planuję wprowadzić na lekcje elementy jogi i pilatesu, które pomagają nie tylko w poprawie kondycji fizycznej, ale także w redukcji stresu i zwiększaniu koncentracji. Uczniowie nauczą się, jak ważne jest utrzymanie równowagi między aktywnością fizyczną a odpoczynkiem, co pomoże im lepiej radzić sobie z wyzwaniami zarówno w szkole, jak i poza nią.

 

Zainspirowany wymianą, chciałbym także wykorzystać technologie na moich lekcjach. Bardzo popularne jest korzystanie z aplikacji monitorujących aktywność fizyczną uczniów. To świetny sposób na motywowanie młodych ludzi do ruchu. Planuję wprowadzić elementy gamifikacji na lekcje, np. używanie krokomierzy, które pozwolą uczniom śledzić swoje postępy. Można również wprowadzić gry ruchowe na konsolach, które łączą zabawę z aktywnością fizyczną.

 

Na zakończenie chciałbym również zwrócić uwagę na sporty adaptacyjne, które umożliwiają uczniom o różnym poziomie sprawności pełne uczestnictwo w zajęciach. Podczas wymiany nauczyłem się, jak ważne jest, aby każdy uczeń czuł się częścią grupy i miał możliwość aktywnego udziału w lekcjach. 

 

Wszystkie te spostrzeżenia i pomysły, które zdobyłem dzięki wymianie nauczycieli, mają na celu wzbogacenie moich lekcji wychowania fizycznego i dostosowanie ich do potrzeb uczniów. Wierzę, że wprowadzenie różnorodności, nowoczesnych technik i międzynarodowych doświadczeń sprawi, że moje zajęcia będą nie tylko bardziej interesujące, ale również bardziej wartościowe dla uczniów, pomogą im w rozwijaniu nie tylko sprawności fizycznej, ale także kompetencji społecznych oraz kulturowych”.

 

 

Pani Anna Perczyńska, dyrektor:

 

„Jako dyrektor szkoły miałam możliwość zaobserwowania lub porozmawiania o rozwiązaniach dotyczących wybranych obszarów pracy osoby na tym samym stanowisku.

• Obszar tworzenia materialnych warunków do realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych.

Na uwagę zasługuje szeroki dostęp nauczycieli, a tym samym uczniów, do komputerów, Internetu, programów multimedialnych, sprzętu IT. Świetnie wyposażona sala komputerowa to marzenie każdego dyrektora szkoły.

• Obszar bezpieczeństwa

Moją uwagę zwróciła dbałość o estetyczny wygląd szkoły i jej otoczenia. Przy wejściu do szkoły oraz na szkolnych korytarzach ustawiono stanowiska pracowników administracyjnych kierujących „ruchem” interesantów. Dostęp do toalet podczas przerw jest monitorowany przez pracowników obsługi, a z automatu z przekąskami można korzystać jedynie podczas przerwy obiadowej.

• Obszar organizacji kształcenia uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych

Uczniowie posiadający orzeczenie mają zapewnioną opiekę pedagogów współorganizujących, co ciekawe, pedagodzy ci nie są przypisani do konkretnej klasy i ucznia. Podobnie jak w Polsce, klasy są wielokulturowe.

• Obszar współpracy z rodzicami

Rodzice w wizytowanych szkołach nie pojawiali się na szkolnych korytarzach. Odprowadzali swoje dzieci pod drzwi budynku i tuż przed sjestą je odbierali. Szkoła nie organizowała zajęć pozalekcyjnych. Włosi preferują styl życia pielęgnujący więzi rodzinne, także w powszednie dni, nie tylko od święta.

 

Korzyści płynących z mobilności jest wiele:

 

- rozwój umiejętności komunikacji w języku obcym

- wymiana cennych doświadczeń i know-how

- poznanie innych kultur i możliwość odbycia ciekawych podróży

- samodoskonalenie

- nawiązanie kontaktów zawodowych, ale też przyjaźni.

 

Szkoły w tej małej włoskiej miejscowości wypełnione były pozytywną energią, charakterystyczną dla tej szerokości geograficznej. To nie przeszkadzało nauczycielom egzekwować zasad, a uczniom stosować tych zasad. Wyraźnie wyczuwalny respekt wobec osób starszych, pracowników szkoły, zwrócił moją uwagę. Gwar na szkolnych korytarzach taki, jak w polskiej szkole, ale jednocześnie inny.

 

Pani dyrektor podsumowuje:

 

Czy warto brać udział w projektach europejskich? Oczywiście, że tak. Korzyści jest mnóstwo, a moi nauczyciele, ci, którzy odwiedzali Sycylię w kwietniu, do dziś wspominają swój pobyt i jego wartości dodane”.

 

 

Do ciekawych wniosków doszła pani Paulina Korkuz- nauczyciel języka angielskiego:

„W czasie udziału w mobilności kadry w miasteczku Barcellona Pozzo di Gotto na Sycylii miałam możliwość porównać wyposażenie pracowni językowych oraz metody nauczania języka angielskiego stosowane przez włoskich nauczycieli. Na szczególną uwagę zasługują monitory interaktywne, z których korzystają nie tylko nauczyciele, ale też uczniowie. Nowoczesne podręczniki do nauki języka angielskiego w dużej mierze skupiają się na doskonaleniu umiejętności komunikacyjnych. Wszystkie te obserwacje przełożyły się na zmiany w prowadzonych w naszej placówce lekcjach angielskiego, szkoła zakupiła również kolejny monitor multimedialny do nauki angielskiego - dało to możliwość efektywniejszej nauki języka oraz wykorzystanie zdobytej wiedzy w aranżowanych podczas lekcji sytuacjach. Wszystko to nieustannie i znacząco wpływa na motywację naszych uczniów, którzy jeszcze chętniej angażują się w lekcje i z większą śmiałością i pewnością zaczynają posługiwać się językiem angielskim”.

 

 

Technologicznego bakcyla złapał nauczyciel techniki i informatyki pan Wojciech Rogowicz:

„Zdobyta wiedza i praktyczne umiejętności z pewnością znajdą zastosowanie w mojej codziennej pracy w szkole.  W trakcie obserwacji lekcji dowiedziałem się, co wpływa na motywację i kreatywność uczniów i nauczycieli, na czym polegają konstruktywne informacje zwrotne, które przyczyniają się do poczucia psychologicznego bezpieczeństwa i w rezultacie większej odwagi w podejmowaniu wyzwań.  

W swojej pracy wykorzystuję konstruktywną informację zwrotną, co pomaga mi w lepszej komunikacji z uczniami.

Podjąłem próbę połączenia informatyki z techniką, wykorzystując program Tinkercad do projektowania 3 D”.

 

 

 

Pani Monika Rożej- nauczyciel świetlicy:

„Podczas pobytu w szkole partnerskiej na Sycylii miałam okazję obserwować pracę nauczycieli oraz uczestniczyć w zajęciach dydaktycznych z przedmiotów takich jak: język angielski, język włoski, przyroda i informatyka. Obserwacja pracy nauczycieli pozwoliła mi poznać metody dydaktyczne stosowane we włoskich szkołach, jak również zobaczyć różnice w podejściu do nauczania w porównaniu z polskim systemem edukacyjnym. Jedną z rzeczy, które najbardziej podobały mi się w sycylijskiej szkole, było nieśpieszne tempo pracy. Każda klasa ma swoją salę. Lekcje trwają ok. 50-55 minut, a między nimi są tylko 2 przerwy 10-minutowe. Zajęcia są zazwyczaj podzielone na dwie części. Na początku lekcji nauczyciel wykłada nowy materiał i tłumaczy go uczniom. Następnie uczniowie wykonują ćwiczenia, aby utrwalić informacje. Często są to ćwiczenia pisemne. Podstawą włoskich lekcji, bez względu na przedmiot, jest wykorzystywanie tablicy interaktywnej, do wyświetlania prezentacji multimedialnej czy filmów. W związku z tym, że uczniowie większość czasu spędzają w swojej sali i to nauczyciel przychodzi do nich, pracują w swoim tempie, mają czas na uzupełnienie notatek, skończenie zadania, a także na wzajemną pomoc. Relacje nauczyciel-uczeń pełne są wzajemnego szacunku i empatii, widać to między innymi w tytule jakim się uczniowie zwracają się do nauczycieli "maestra".  To co mnie osobiście uderzyło, to edukacja włączająca. W szkole uczniowie z różnego rodzaju problemami, np. obcokrajowcy słabo mówiący po włosku czy uczniowie z niepełnosprawnościami, otoczeni są troską i opieką nie tylko przez nauczycieli, ale przede wszystkim przez kolegów. Na zajęciach dzieci siedzą tak, aby te lepiej sobie radzące mogły pomagać tym słabszym. Bardzo podobało mi się to, że sycylijska szkoła, choć jej mury są dość stare i zniszczone, wypełniona jest pracami uczniów, nie tylko ściany sal, ale także szkolnych korytarzy prezentują kreatywność i fantazję ich wychowanków. Odnosi się wrażenie, jakby cała społeczność szkolna tworzyła jedną wielką włoska rodzinę”.

 

Swoją eksplorację pani Dagmara Strzygocka, nauczyciel polskiego opisuje tak:

"System nauczania jest dość podobny do naszego. To co mnie ujęło, to dodatkowy asystent do uczniów o specjalnych potrzebach oprócz pedagoga współorganizującego. My mamy zdecydowanie nowocześniejszą infrastrukturę i szkolną, i sportową, ale my stolica, a tam jednak prowincja sycylijska".

Uczestnictwo w projekcie job shadowing dało nam szansę na poznanie nie tylko kultury, kuchni i historii, ale przede wszystkim rozwinięcie swoich zawodowych pasji. Wszystko, co nas zachwyciło, wzbudziło nasze zainteresowanie czy refleksję, jest punktem wyjścia do zmian, jakie z pewnością zaczęliśmy wprowadzać w naszej szkole.”